ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ-ΥΠΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΩΜΟΥ-ΑΣΤΑΘΕΙΑ
Η άρθρωση του ώμου είναι η πλέον ευκίνητη στο ανθρώπινο σώμα, ταυτόχρονα όμως και η πιο ευάλωτη σε εξάρθρημα, σε παρεκτόπιση δηλαδή των αρθρούμενων επιφανειών. Το εξάρθρημα είναι συνήθως τραυματικής αιτιολογίας και ισοδυναμεί με απομάκρυνση και παραμονή της κεφαλής του βραχιονίου εκτός της ωμογλήνης. Διακρίνεται ανάλογα με τη θέση της εξαρθρωμένης κεφαλής σε Πρόσθιο ( το συχνότερο), σε Οπίσθιο (σπάνιο) και σε πολλαπλών κατευθύνσεων (πολύ σπάνιο).
Υπεξάρθρημα καλείται η στιγμιαία μετατόπιση της κεφαλής εκτός της φυσιολογικής θέσης και επιστροφή της στο φυσιολογικό.
Με τον όρο αστάθεια, εννοούμε την τάση του ώμου να εξαρθρώνεται ή να υπεξαρθώνεται προς μία ή περισσότερες κατευθύνσεις.Το εξάρθρημα του ώμου συνήθως είναι αποτέλεσμα κάκωσης μεγάλης βίας. Σε ορισμένους όμως ασθενείς με χαλαρές αρθρώσεις είναι δυνατό να εξαρθρωθεί ο ώμος με μικρή βία, ενώ ορισμένοι ασθενείς μπορούν να εξαρθρώνουν τον ώμο τους κατά βούληση.
Όταν συμβαίνει το εξάρθρημα ορισμένα ανατομικά στοιχεία του ώμου παθαίνουν σημαντικές βλάβες. Συχνότερα συμβαίνει αποκόλληση του επιχειλίου χόνδρου, ρήξη των πρόσθιων γληνοβραχιονίων συνδέσμων, ρήξη του θυλάκου και οστικές βλάβες στην κεφαλή του βραχιονίου. Υπάρχει έντονος πόνος και ο ασθενής δεν επιτρέπει κινήσεις στον ώμο του. Εφόσον γίνει ανάταξη του εξαρθρήματος με ειδικούς χειρισμούς (ή ακόμα και γενική αναισθησία) ακολουθεί περίοδος ακινησίας με ανάρτηση του άνω άκρου και ακολουθεί πρόγραμμα φυσιοθεραπείας για την ομαλή επιστροφή του ασθενούς στις δραστηριότητές του.
Η υποτροπή του εξαρθρήματος εξαρτάται από την ηλικία και τη δραστηριότητα του ασθενή. Έτσι, για έναν ασθενή 20 ετών με αθλητικές δραστηριότητες η πιθανότητα να υποστεί δεύτερο εξάρθημα ώμου ανεξάρτητα από τη συντηρητική θεραπεία που ακολούθησε στο πρώτο εξάρθρημα, πλησιάζει το 100%.
Πολλές φορές ένα εξάρθρημα δεν ακολουθεί σωστό μετατραυματικό πρόγραμμα αποκατάστασης και αυτό αυξάνει ακόμα περισσότερο την πιθανότητα υποτροπής.
Επίσης υπάρχουν ασθενείς που έχουν υποστεί πάρα πολλά εξαρθρήματα (κάποιοι μάλιστα αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ο ώμος τους εξαρθρώνεται ακόμα και στον ύπνο τους) και ουσιαστικά έχουν περιορίσει πολύ τις δραστηριότητες από το φόβο ενός νέου εξαρθρήματος.
Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται σε ασθενείς α) ηλικίας κάτω των 25 ετών ακόμα και μετά το πρώτο εξάρθρημα, β) με πολλαπλά εξαρθρήματα, γ)με σοβαρά λειτουργικά ενοχλήματα,δ)με συνοδό ρήξη τενοντίου πετάλου και ε)αθλητές.
Η επέμβαση πραγματοποιείται αρθροσκοπικά.
Κατά την αρθροσκόπηση του ώμου πραγματοποιούνται 2 ή 3 τομές δέρματος μήκους 0,5 cm. Από τη μία τομή εισέρχεται μία κάμερα με την οποία επιθεωρούμε την άρθρωση και από τις άλλες τοποθετούνται ειδικά εργαλεία με τα οποία επιδιορθώνουμε τα διαπιστωθέντα προβλήματα.
Η αναισθησία που χρησιμοποιούμε είναι περιοχική με λαρυγγική μάσκα (όχι γενική),κατά την οποία με υπερηχοτομογραφικό έλεγχο εγχύουμε φάρμακα και «μουδιάζουμε» τα νεύρα της περιοχής του ώμου δημιουργώντας συνθήκες απόλυτης αναλγησίας.
Η μετεγχειρητική αποκατάσταση διαρκεί μεταξύ 8 και 12 εβδομάδων, κατά την οποία ο ασθενής ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα φυσιοθεραπείας.